Onur BİLGE
“Hayatım,
Bir pazar sabahı, kızlardan ve erkeklerden oluşan bir grup genç, bana yardım için geldiler. Kimisi çıtaları belli uzunluklarda kesiyor, kimisi çakıyor, kimisi kontralitten yapmış olduğum hokkabaza yüz ve giyecek çiziyor, kimisi çıtaları ve onu boyayarak albenili hale getirmeye çalışıyor, kimisi de kuruyanları vernikliyordu. Hem konuşuyor, dertleşiyor, hem de zevkle çalışıyorduk. Radyoda Yurttan Sesler kadınlar Korosu vardı. Zaten o mütemadiyen çalıyor, bize şevkle çalışmamız için destek oluyordu.
Öğleye doğru Kaptan, elinde gazete kâğıtlarına sarılı bir kucak mal getirdi. Gemide satması için verdiğim pipolarla trampa ettiği eşyaları her zamanki gibi birer açarak masanın üstüne koymaya, bu arada özelliklerini anlatmaya başladı. Amacı, gençlere tanıtmak, satmak veya satacak olanları, onları en iyi şekilde pazarlayabilmeleri için bilgilendirmekti.
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta