Onur BİLGE
“Sırat’ım,
Senden “Tanrıça’m” diye söz ediyorum ya, Kaptan acayip kızıyor bana. Kızmıyor, köpürüyor, ateş püskürüyor!
“Sen, Allah’ı bıraktın da başka Rabler mi edindin? Ne tanrısı, ne tanrıçası? Kâinatı ve içindekileri yaratan bir tek İlah vardır ve onun ismi Allah’tır! Bir daha duymayayım! İman sahibi olduğunu söylüyorsun bir de! Senin imanından şüphelenmeye başladım, bilesin! Böyle devam edersen arkadaşlığımız bozulacak! Haydi benden çekinmiyorsun, Allah’tan da mı korkmuyorsun?” diyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta