Onur BİLGE
“Sırat’ım,
Senden “Tanrıça’m” diye söz ediyorum ya, Kaptan acayip kızıyor bana. Kızmıyor, köpürüyor, ateş püskürüyor!
“Sen, Allah’ı bıraktın da başka Rabler mi edindin? Ne tanrısı, ne tanrıçası? Kâinatı ve içindekileri yaratan bir tek İlah vardır ve onun ismi Allah’tır! Bir daha duymayayım! İman sahibi olduğunu söylüyorsun bir de! Senin imanından şüphelenmeye başladım, bilesin! Böyle devam edersen arkadaşlığımız bozulacak! Haydi benden çekinmiyorsun, Allah’tan da mı korkmuyorsun?” diyor.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta