Onur BİLGE
“Bülbül’üm,
Sana o kadar dedim, dilimin döndüğü kadar nasihat ettim ama kime söylüyorsun! Bir kulağından girdi, diğerinden çıktı, değil mi! “Sakın bir adama başka bir adamdan söz etme, duygu ve düşüncelerin de yaptıkların da gizli kalsın, bu senin lehine olur yoksa güven ve sevgi azalır.” diye! Dilimde tüy bitti ama sen ille de pazar günü papaza gideceksin ve itirafa başlayarak kutsanacak, arınacaksın! Yine tembihledim:
“Gün içinde olup bitenleri akşam geldiğinde ona bir bir anlatma! Dilini tut! Bülbülün çektiği, dil belasıdır! Anlatma hastalığı mı var sende!”
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta