Biyolojik hayatımızın devamı
ve vücut sağlığımızı korumak için
beslenmemize dikkat etmemize rağmen;
Bizi biz yapan
his ve duygularımızın kaynağı olan ruh sağlığımızı düşünmez,
koruyup devamını sağlayacak manevi gıdaları hiç dikkate almayız.
Neden acaba?
Ruhumuz bedenimiz kadar önemli ve değerli değilmi?
Acaba bizler farkına varmadan
ruhumuzu öldürmüş, et, kan ve kemikten ibaret olan his ve duygudan mahrum bedenlerimiz ile mi yaşamlarımızı sürdürüyoruz?
Nedersiniz?
Necdet EremKayıt Tarihi : 31.1.2013 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Musibetlerin defî,
hayatın kendisiymiş
diye düşünen, şiirdeki
sualleri kendine soramıyor.
Böylece ömür de bitiyor, vah vah.
TEBRİK VE TEŞEKKÜR HOCAM
TÜM YORUMLAR (2)