Onur BİLGE
“Armudun İyisi,
Kendi ruhsal dünyamı aydınlatamadığım halde müdavimlerimin dertlerine çözüm bularak sıkıntılarını gidermeye çalışıyorum. Beni sana bağlayan zincirleri kıramadığım halde seni prangadan kurtarmaya çalışıyorum. "Kelin merhemi olsa kafasına sürer!" demezler mi adama? Kendimi guru falan sanıyor olmalıyım.
Şimdi sen onun ne demek olduğunu da bilmezsin de merak edersin. Her ne kadar bu mektupları okumayacak olduğunu bilsem de ancak her yazdığımı dikkatle okuduğunu varsayarak tatmin olabiliyorum. Aksi halde neden emek dökeyim ki kâğıtlara! Seni yanımda hissediyor, karşılıklı konuşuyor, dertleşiyormuşuz gibi sana bu şekilde, iç sesimle hitap ederek mutlu oluyorum. Nerde kalmıştık? Neyden bahsediyordum ben?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta