052-Kırşehir’de Yeşil Çağlayan

Ben mahzun, çevre mahmur, yol gamlı
Ruhumda sıkıntı, kalbim ise çok kaygılı

Bir türlü atamadım gönlümdeki tasayı
Bu haleti ruhiye, sanki etkilemişti arabayı

Küsmüştüm kendime, hiçbir şey yok hayalde
Demek insan bazen olurmuş böylede

Cemele’nin kalesini görünce uzaktan
Dedim “hani nerede bunu ilk yapan”

Bir kıpırdama oldu içimde heyecanlandım
Karar verdim hemen bu kaleye çıkacaktım

Çıktım dağın tepesine geldim kendime
Başladım Çuğun ovasını seyretmeye

Dağın zirvesinde biraz daha esintili rüzgâr
İyice bakacaktım hiç değildim kanaatkâr

Altın sarısına dönmüş, hemen biçilecek ekinler
Ayrı bir güzellik katıyor nadas kalan boz yerler

Billur gibi nazlanarak akıyor Kılıçözü çayı
Ta! Çuğun’dan, Kızılırmağa ulaşır başı

Çayın etrafı, söğüt kavak ağaçları ile dolu
Yeşilin tüm tonları hakim, akan çay boyu

Kızılcaören, Özbağ görünmüyor yeşillikten
Böyle bir manzara silinir mi hiç bellekten

Kocaman söğüt ağaçları, sanki cami kubbesi
Yanındaki kavak ağaçları, güya caminin minaresi

Tüm meyve ağaçları, mahallenin sözde evleri
Ekilen bütün sebzeler, güzelim beldenin sakinleri

Gökkuşağı inmiş sanki yere, kıvrım kıvrım uzanmış
Ta! Çuğun’dan, Güzler ovasından Kızılırmağa karışmış

Adeta yeşilden başlayan bir renk cümbüşü olmuş
Durmadan akıyor yemyeşil çağlayan coşmuş

Karayolundan süratle geçen arabaları görünce
Geceleyin kayan yıldızları hatırlatıyor gökyüzünde

Yemyeşil tünelin içine giren hızlı tren gibi
Bende vagon olacağım o trene hemen şimdi

Dağdan, koşar adımlarla hemen indim
Kayan bir yıldız olacak arabama bindim

Kırşehir’e doğru koyuldum yola
Dinlenmiştim, epeyce vermiştim mola

Yemyeşil tünellerin içinden bende geçtim
Yakından meyve sebze bahçelerini seyrettim

Borborunbekir