Onur BİLGE
"İpek Böceği’m,
Kendi ellerinle ördün sen o kozayı ve içine gönüllü hapsoldun, İpek Böceği’m. Şimdi sana ben ne diyeyim? “Çık gel oradan, kelebek ol da avucuma kon!” desem, kozayı delmen gerekecek. “Kal orada, sakın çıkmaya kalkma! Sabret! Sabrın sonu selamet!” desem, sonun belli belli besbelli… Kozan delinmeyecek, kurtulacak ama kaynar kazan üstünde kızgın istimle diri diri yanarak can vereceksin!
Öyle bir çıkmaza soktun ki kendini! Her halükârda bir zarar meydana gelecek. Bence en iyisi kozayı delmek ve buraya gelmek! Evliliğini kurtarmak için kendini feda etmene asla razı olamam! Canıma kıyarım da sana kıyamam!
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta