Onur BİLGE
“Ümidim,
Keşke gelsen artık! Gelsen de dağıtsan bu ıstırabı! Merhem olsan yarama! Çok bir şey istemiyorum ki senden. Kiminle ne yaşamış olursan ol, buralarda ol! Bu rol, yalnız başına oynanamıyor. Senaryo acıklı, konu gıcık… Göz gözü görmüyor, her taraf sis… Beyazperde kararıp kalmış, yangının isinden. Haydi, gel de bir başına çık işin içinden!
Dükkân da köşesi de kalmadı ki köşeyi dönüversen, aniden çıksan yine sırılsıklam bir vaziyette karşıma! Saçlarının ucundan sular süzülüyor olsa! Kaşların, kirpiklerin ıpıslak olsa! Kan çekilmiş olsa yine dolgun yanaklarından, burnunun ucu inadına kızarmış, dudakların nemli, pespembe, yarı açık, dişlerin iki dizi inci gibi parlıyor olsa! Gül yaprakları üzerine düşmüş şebnemler gibi dursa damlacıklar yanaklarında… Giysilerin ıpıslak, ayakkabıların su çekmiş olsa…
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta