Onur BİLGE
“Sevincim,
Aşkın derinliklerini mekân tutmuş bir por taşım. Serapa kireç bağlamışım, yosun tutmuşum. Öyle bir bürünmüşüm ki fark edilmez olmuşum. Zamanın azizliğine uğramışım, gençliğimden eser kalmamış, derdimden oyuk oyuğum. Her tarafım delik deşik, yara bere… İçim oyuk dışım kovuk… Kovuk kovuğum.
Ne güzel bir gün bahşetmiş Rabbim bana! Bugünü de yaşamak varmış kaderde. Nihayet telefonun geldi, sesini duyabildim ya! Güzelliklere hasret kalan ruhum için bundan büyük mutluluk olabilir miydi bugünlerde! Dünyalar benim oldu desem az gelir! Kâinat benim oldu!
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta