Bir hafta sonu idi bindim arabama
Heyecanla koyuldum Kırşehir yoluna
Ben çok özledim Kırşehir’i, hemşehrilerimi
Gurbet elden dindirmeye geldim hasretimi
Eski, Bala Ankara yolu ile geldim Kaman’a
Gezdim çarşıyı pazarı, yavaş yavaş, doya, doya
Kaman’ın meşhur cevizinden aldım biraz
Lezzeti çok güzel idi, kalem bunu yazamaz
Hirfanlı barajının kıvrım kıvrım yoluna yöneldim
Billur gibi tertemiz havayı, iyice teneffüs ettim
Yaklaşmıştım baraja, çıktım çok yüksek bir tepeye
Yemyeşil ormanı, masmavi gölü başladım seyretmeye
Baran dağ görünüyordu çok heybetli
Başındaki beyaz dumanı ise dehşetli
Ani bir bakışta, büyüklüğü insana veriyor ürperti
Yanındaki ufak dağlar, korkudan onu kucaklıyor sanki
Gölün masmavi suyu, güya ayine, seyrediyor kendini
Barajın suyu sanki paniklemiş, kaçıyor taşacak bendini
Kuş sesleri arasında, epeyce seyrettim gölü
Hafiften esiyordu rüzgâr, yüzüme dönüktü yönü
Borborunbekir
Bekir ÖzcanKayıt Tarihi : 16.1.2014 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Memleketim olan Kırşehir'e duyduğum özlemin, hasretin; sevginin, sevdanın, aşkın; adeta maşukuna vuslat, kavuşma görüşme yolculuğunun heyecanı, sevinçli telaşının his, duygu ve latifeleri harekete getirip tahrik etme sonucunda, düşünce ve fikirlerin şiirsel olarak dizilere dökülmesi...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!