05 Yalancı Bir Güneş Batacak

Apostol'la Yüz Altmışıncı Sayfanın Kaynakça Eki

1/:
Göz de üşür şahım mutlaka,
Eğer ki gözlediği görünmezse ufukta
Bir gün sen de uğra bu taraflara izlerime basarak,
En yakın masala gideceksin daha ne,
“Bir yokmuş” kayığıyla be mirzam.
Şiir eline doğuşun “bir varmış”la olacak.
Bilmiyorum o an simurg dilinden tekellüm edecek misin?
Adımı ve dağarındaki aşkımın arz notalarını.
Bense buralardayım bil ki,
Ve çok seçici olacağım gözlerinde,
Has bahçeme atacağım nazar tohumlarını.
Yalancı bir güneş batacak,
İki kaşının arasından son tren geçer iken.
Yıldız doğacak sahte,
Bulut ağacak yapmacık bir eda ile yağmur öncesi,
Gözlerinde çay demleyecek bir aşk tiryakisi,
Bir özgür sarılıkla imdat isteyeceksin belki,
Gazellerin sıra gecelerinde Kazancı Bedihlerden,
Bir sıcaklık daha yayılacak çöllere ve katmer artacak,
Geçerken sessizce bakacağım aralıktan sana ben,
Sense içi boş kefen sanacaksın akan yıldızı.
Ne kötü değil mi?
Ben ister miyim?
Ancak çaresiz yaşanacak...
2/:
Ve ey aşk ve şiir sever can-ü cin ehli...
İşte böyle bir hikayettir ki benimkisi meta hayal:
Hani şu gökadaları var ya... Milyar kere milyar mistik matematik... Bir o kadar kozmik simya... Olacak ya mutantlar semada saf saf... Araf yarım başlı yaratıklarla doluyordu. İki kol iki yüz... Bir yüz yedi yüz oluyordu. Galaksilerin arasında çekirge savaşları. Karıncalar vadisinde yaşları binlere varan savaşçılar... Hacılar tavaf dönmede muallakta. Uzakta birkaç caretta cerataları yeni yağan yıldızları deşiyordu. İsmail efendininin daileri ve İsa’nın yoksul askerleri bir olup mezar eşiyordu. Harran’da ateş vardı. Harkan’da kızıl boya... Sobaya giren keresteleri gören sümüklü çocuklar merakla koşuşuyorlardı aşkelon hamamının çevresine. Bense içiyordum olanları. Ve olacak olanları.
Kadehime doldurduğum galiba kaderimdi karalı ve buharalı...
***
Eğer ki kabulse mirzadem,
Geçelim mi şu bizim tarihi Yozgati’ye?
Böyle bir hikayet demiştik ya benimkisi de işte.
***
Bir dikişte...
'Lan barba ikiletme de doldur,
Şıradan olsun itin ölümü, atın ölümü şeytan suyundan...'
Diyordum ya fakir tek çıkar yoldu yolun sonunda...
Ardından kevser içmeye ve gazel yazmaya duruyordu.
Şiir burada tek ilaç ve cinayet teskiniyetiydi.