05 Pazartesimi Delen Elmas Uçlu Takvim

Apostol'la On İkinci Sayfanın Kaynakçası

1/:
Şahım şahmaranım,
Aceleye mahal yoktur kanımca,
Zira yavaş yavaş görür göz zifiri karanlıkta,
Ve develer serabı çölde, inadına susadığında...
***
İşte o gün görünür bize de miladın evrildiği,
Tiranların ah buhurdanıyla devrildiği,
Tek başlı zamanların çift halli kalbi duyulur,
Pazartesini delen elmas uçlu bir takvim,
Sınırda yüzen salıya kavuşur karanlıkta,
Her bir yüzünde yetmiş iki ben vardır dertli yüreğin,
Al al lahuti çiçekler açar su ve ateşin ortasında,
Akışkan gülyağların rayihası sis olur gül diyarında,
Kuşların uçan kokusu kalır nil yollarında,
Benim ardımda ise noktalar halinde yalın izlerim,
Düşünce filizlerim çoktan çınarlara dayandı,
Yandı ahımla sevdamın tandırları,
Sular ısındı,
Bir sal’am kaldı...
2/:
Eğer ki kabulse mirzabegim,
Geçelim mi şu bizim tarihi Yozgati’ye?
Böyle bir hikayet demiştik ya benimkisi de işte.
3/:
Ve ey aşk ve şiir sever ins-ü cin ehli...
İşte böyle bir hikayettir ki benimkisi meta hayal:
Vandal şerefsizi yerden göğe kadar olan uzaklığın kaç kilometer olduğunu biliyor muydu ne? Susuyordum çaresiz ve bilgisine hürmeten ve şimdilik 'doldur bir kösem sultan! ' deyip içiyordum anasını satıyım.
Kadehime doldurduğum nah şuramdan özümdü,
Alnımda gezinenlerse acıkmış anılarımdı...
***
Böyle bir hikayet benimkisi de işte,
Bir dikişte şarap,
Bir vuruşta yetmiş can...
Şiirde canan,
Cananda yangın...
***
Ee... Zamanı gazel yazmanın:
'Lan barba ikiletme de doldur,
Şıradan olsun itin ölümü, atın ölümü şeytan suyundan...'
Diyordum ya fakir tek çıkar yoldu yolun sonunda bu...
Ardından kevser içmeye geçiyordum,
Ve gazel yazmaya...
Şiir burada tek teskiniyetti.