05 Orak Sallama Bayramındayız

Apostol'la Seksen İkinci Sayfanın Eki

1/:
Güneş sarışın yağmur ağlar,
Bir sabah alacasında vurulur ah ki ah!
Şaşkın rüyalar şahdamarından kronolojiyi atlayarak,
Kan bozar yüz yıllık sükunetini ve sızar,
Alem doğrulur kan kalesi cenginden.
Ve yürürsün sen ay dost...
Saymazsın ya arkandaki yılların tespihini,
Oysa her boncuk bir seneye denk düşer kozmik alemde,
Ben de bu yüzden sağ omzuma nazarlık dikerim,
İğde kertiği asarım sol tarafıma,
Ve nal kırığı...
Eski zaman atlarının yadigarları,
Yani son koşularında bir hendekte düşürdükleri.
Ve ben...
Yalnız seni beklerim ben,
Sabit maviliğin merkezindeki o sarışın benekte.
2/:
Pozitrondur yükü nazarın,
Eskitir baka baka gözler bile bakışlarını mirzam.
Çömel ve bir süre düşün Allah aşkına,
Ve sana yazdığım şiirlerin rengi neden sarıdır?
Çünkü sarışın arpa tarlalarından,
Ve içimizin loş kuyularından derdiklerimizdir,
Cöngümüzün gözlerinden akan yaş...
Ama şimdi yoksun işte,
Orak sallama bayramında bile yalnızdır bileğimiz,
Ne yazık ki bu köhnemiş tarlalarda anızlar bana,
Sana Yusuf ambarlarında sarı gözlü buğdaylar düşer.
Ve fakire...
Dirençli mermerlere oyduğumuz yitik kahrımızı içmek kalır.
***
Ama hız, hıza eş değilse şahım,
Bana kendi sahrama diz üstü düşmek kalır...
Bedenimi el alır, yüreğimi yel...
Şiir tutup kaldırır yerden beni ancak ruhumu alır.
Orak sallama bayramındayız olacak bu kadar.
Böyle bir hikayettir benimkisi.