05 Meyhanenin Efsunlu İklimi

Apostol'la Birinci Sayfa Dibacesi
1/:
İşte Apos...
Böyle bir zamandaydık.
Ya diyarı Isfahan'daydık,
Ya da yan odanızdaydık.
***
El eleydik Barba, Apostol ve ben,
Yani o son sınırdaki,
Son nefese sıkışmış,
Sonuncu adamları ağırlayan,
Son meyhanedeydik.
Barba dolduruyordu it öldüreni,
İçiyordum anasını satıyım bense.
'Barba doldur bi daha! ' diye diye...
1a/:
Meyhanenin efsunlu iklimine soğuk bir dalga vuruyordu.
Mançurya ya da oraya ait bir topluluktu dalan içeri anlaşılan. Boyun: 'Agoni' diyorlardı. Kimse bir şey anlamıyordu bu dilden. Hazırlık günü perşembeydi yan odada. Günbatımından cuma cuma yayılıyordu efkar. Oysa buradan Mağrip'e kadar olan süre tam elli iki gündü. Bu süre içinde daha çok şiirler ırlardım ben. Mor zülüflü amazonlar da çok dinlenirlerdi Apostol'daki bir boş masada... Ve bittabi beni dinlerlerdi kesik memeleri sızlayarak. Tarak ellerinde, aynaları terkilerinde... Septen günü yarındı unutmadıysam. Yani yarın şenlik vardı bir mezar başında. Kara kral ölecekti sonunda sevinç içinde. Onun yanında gömülecekti karısı. Ülkesinin yarısı bana kalacaktı. Bu yüzden içinde yılan oynuyordu Hindeli'nin. Yani efendim... Hazırlık yaparlarsa İskitler kesin kazanırlardı Sinop kalesini. Ve Azak hisarını. Ve de Sivastopol marşını... Ee, gel de içme...
'Lan Barba doldur ikiletme,
Şıradan olsun itin ölümü.
Atın ölümü şeytan suyundan...'