05 Kederim de Sensizlikmiş Yeni Anladım+

Apostol'la Yüz Doksan Beşinci Sayfanın Dipnotu

1/:
Bakarım istemesem de şahım,
Kanımla sırlanan yaşam aynama zamanlar kıstağında.
Ne kahreden bir sevda imiş yaşadığımız?
Ve karşılaştığımız haramilerin sayısı kırkı aşkınmış.
Belki de yanlış bir yerdeymişiz yanlış zamanda,
Kahırlı bir vilayete düçarmışız ikimiz de hiç bilmesekte,
Yüzümüzdeki kronik bir hüzünmüş aşk sandığımız türkülü duruş,
Ve acı nisyan bilmez bir damak tadıymış ebruli akşamlarda...
(Ancak kaybolacakmış sevince yer açmak için...)
***
Bildiğimizi sanırdım yapay bir bilgelikle yaşamın kaç köşeliliğini,
Ya da uzak hayatların yuvarlaklığını başkası için,
Oysa keder de sensiz çekilmezmiş yeni anladım.
Namus bekçileri gezermiş sokak aralarında güveni kuşanarak,
Ve hüzünler vilayetinde fobik korkular gezermiş akşamları,
Ol nedenle mirzam yalnız yatılmazmış vadilerin çalparalı türkülerinde.
**
(Ancak herkes derinlerde devinen mor korkusuyla,
Ve lila dudaklı aşkıyla yüzleşmeliymiş ki,
Dolaşmasın diye ayağına korunmasız şiirin septik duygular.)
2/:
Dalarım istemesem de mirzam,
Canımla sırlanan yaşam aynama mekanlar aralığında bazı bazı.
Ne kahreden bir sevda imiş yaşadığımız meğer?
Ve karşılaştığımız haramilerin sayısı kırkı bini aşkınmış.
Kanımıza karışmış kaçak iksirler,
Şahsıma ve zatına yakışmaz bir densizlik yapmışız,
Saltanat saraylarında büyüttüğümüz lacivert gururumuzu,
Tutmuşuz yumuşak karnından, küflü bir sütuna çalmışız son dönemeçte.
Ve tüm korkularımızı vurmuşuz terli şakaklarından,
Dan... dan... dan!
Bir tutam umut sürmüşüz hecinlerin sırtındaki dağların tuvaline,
Ellerimize, terimizle kardığımız Hindi kınalar yakmışız ilk cinayetimizde.
Oysa boynu bükük sümbüllere umut su olurmuş, bilememişiz,
Ancak yağmur bulutları altındaki güllerin ve sürgün aşkların rengi,
Yazık ki gri görünürmüş,
Gölgeden kaçan her şey ise tutsak edermiş dost sandığımız günün ışığı,
Mavi gözlü ilkbaharlar sularmış her özlem ekildiğinde çölleri,
Yeşerirmiş yalnız anıların çayırları umutvar bir bostanda ve kaçak,
Ancak keder bile sensiz çekilmezmiş yeni anladım...
2/:
Sıcaklığında kaç kere donmuşuz kardeş güneşin,
Arkamıza bakmadan ilerlememizse deneyim yoksulluğuymuş,
Kahır, hüzün ve acı kaybolacakmış sevince yer açmak için,
Dualarımızı içip içip buharlaşacakmış her gece ayrı kentlerde,
Biz de bir tutam umut vurmuş bir zamanlar dağların tuvaline yine de,
Yapabilseymişiz keşke o hayal meyal resmi yüreğimizin tuvaline,
Taa bidayette....
3/:
Kazabilseymişiz avuçlarımıza son atlının kabrini,
Gözlerimizden akan kanla yazacaktı belki tarih anılarını,
Ama kadim aşkları gül rengi mürekkeple...
***
Ama şimdi yalnızlığı yaşamaktayız ben de ve sen de mirzam,
Ve tenha bir sayfasındayız Aşıkpaşa'nın.
Bakarız istemesek de şahım,
Kanımızla sırlanan yaşam aynamıza zamanlar kıstağında.
Ne kahreden bir sevda imiş yaşadığımız oysa?
Ve karşılaştığımız haramilerin sayısı altı milyara ulaşmış.