05 İstif Ehli Toplar Tüm Işınları

Apostol'la İki Yüz Otuzuncu Sayfanın Dibacesi

1/:
Işığın gözü tektir,
Ve aşkın yüreği sonsuz sayıda,
Arzın kutlu rahminde kıvrılır ya virgül,
Söz kutlu kelam olarak iner ümmi beyinlere,
Ve ağırlık birse bin bir çeker iki nokta arasında.
Ağır bir konuk gelir her batında dağların bağdaşına,
Sayın ki bu geceler de bir zamanlar apaktı,
Ve bu heceler az evvel amaçsız sinek kuşlarıydılar,
Uçarlardı sisli gramer koyaklarında...
Bir istif ehli topladı birem birem tüm ışınları,
Bir deli tay gibi tuttu ve bir yıldıza bağladı.
Bir kozmik azgın dızman üfürdü tüm magmaları,
Kutlu rahme giden yolda kırıldı hülyası günahların,
Ve aslında her günah da arifesinde bir nadide güldü.
2/:
Ve ey şiir ve aşk sever eloğulları...
Böyle bir hikayettir işte benimkisi de bir tarihte:
Bereketsiz bir gündeydi Apost. Vulgar ve şerefsiz savaşçılar cinayet planlıyorlardı vererek kafa kafaya. Belki yarın, ya da bir sonraki haftaya... Ve manda gönü kalkanlarının ardındaydı son kıtalleri. Elleri yemyeşil kandı. Yavandı çamçaklarındaki içtikleri. Öyle ki yüz yıllardan beri açtılar belki. Ne bulurlarsa çalacaktılar. Can, cin... Yani cinayete kadar yolu var...
3/:
Şaşkındım ki sormayın masonik biraderlerim,
'Lan Barba,” demdeydim, “ikiletme şairi de kupayı doldur! ”
“Bakarsın son tembelliktir bizimki bu sınırda.
Hatta zamanın arta kalan kısmı –Ki varsa-
Bir vulgarik cinayete bile kurban gidebilir belki...
Buradaki bütün mutlu anılar bundan ibarettir,
Ve görüp göreceğimiz şiir de bu kadar olabilir.
Doldur. Çıldırtan şıradan olsun itin ölümü,
Rahvan atın ölümü ise şaşkın şeytan suyundan...'
Ne çıkar sanki?
Bir istif ehli toplar bakarsın,
Birem birem tüm ışınlarını meyhanenin,
Yüreğimiz ve mekanın kapısı kilitlenir ebediyyen,
Paslı kilitler ardına tıkılır aşk ve ışk,
Kevkebler döner bidayete küskün çocuklar misali,
Seyyareler onu bile yapamaz yol üzerinde,
Ellerinde harakirik hançerler,
Seni,
Beni,
Ve kendilerini,
Acılar içinde hançerlerler...