05 Fi Tarihinde Böyle Yazıyor

Apostol'la Birinci Sayfaya Derkenar
1/:
Ben, Nabi ve bir Karaçili şair,
Elimizi Hint okyanusuna bandırır,
Şiir söyleye söyleye pekmezli kar yerdik.
Bu arada, tarihin ilk cemaziyelevvelinde,
Hint sümbülleri tutsak alınır Arilerce.
Turan karanfilleri özgürlüğüne uçarlardı.
Fi tarihinde böyle yazıyordu tarihi serencami.
Nardini adlı bir uğru okuyordu yazılanları inanın.
Hermes olarak da bilinen Mısır yalvacı,
Aton dinini yayıyordu yer yüzüne.
Ama kimesne inanmıyordu dediklerine.
Nil kıyısında bedevi atlar yüzüyordu.
Sudan sınırında ise laci gözlü gece gülleri...
Firavun adlı birinin piramitlere sakladığı Lusiferik hileleri,
Bir batıp Kahire'ye,
Bir çıkıyordu Kadeş yazıtlarında...
2/:
Ben, Nabi ve bir Karaçili şair,
Şiire acıkıyor muyduk ne?
Şiir saçlarının püskülünü tarıyordu,
Ancak saça yağ gerek.
'E, nerde? ' diyerek aranıyorduk kalbimizi...
Hint sümbülü yağıydı arzulanan,
Ve altıdan daha kıymetli olan...
Esir pazarlarında satılıyordu taze taze.
Haraç mezat...
Bense Barba'daydım ve ne bulursam içiyordum anasını satıyım. İt öldüren şarabı... Kan donduran tekilası... Hası aslan sütünün... Bunlar da yetmiyordu kardeşinize. Kuzey Hindistan'da yetişen bir bitkiden şıra sıkıyordum, şıpır şıpır. Kıpır kıpır kaynıyordu kanım. Ve Maveraünnehre dökülüyordu inanın. Sonra her şey birbirine, ben de tarihin sayfa aralarına karışıyordum. Sır gibi. Meyhaneden elde edilen çok değerli bir kokuydu o anda. Çürük yumurta miski... Ya da turp amberi... Anlaşılan Tötonların zoruna gitmişti yazdıklarım. Hirodes adlı biri: 'Doldur lan Apostol! ' diye türkülere ayak veriyordu otuz sekiz numara. Kereste kafalı Kimmerya süvarileri de beş ayrı koldan dalıyorlardı içeri.