05 Dün, Bugün Ve Yarınla Yaran Olur Aşk

Apostol'la Beş Yüz Kırk Altıncı Sayfaya Derkenar

1/:
Şahin gözlü şehinşahım,
Yüzyıllık bir yolculuktu bizimkisi de,
Ancak uzadı milenyumlar boyunca...
Parmak ucuna basarak yürünmez her daim,
Sevdalı sanır kimi, kimi gönül hırsızı,
Ve bunalır ve hemen katili olur insan,
Kendi emeği ve yüreğiyle yapılandırdıklarının,
Hem de kendi kendinin bir dar ucunda, usulca...
***
Bir deli coğrafyadır bizleri de azdıran,
Serilir yalın ayak altına yıldız döşeği,
Birkaç yüzyıllık bir yolculuktu belki bizimkisi de,
Dün, bugün ve yarınla yaran olur her adımda.
O günün yüzünde bu günün izi vardır,
Ol nedenle anıların anımsanan yüzünde...
***
Haydi sen de yürü o cenahtan, bu yana,
Yürü ve çoğulcu türküler çığır tekil zamanlarında.
Bilirim soğuksundur çarşamba çağrılarına,
Zatını ancak pazartesiler bağlar kameri zamanlara,
Yanan deniz fenerleri sana doğru yanar,
Ateş böceklerinin ötüşü de senin içindeir.
Dehşetengiz bir aşka düşmeye gör be mirzam,
Asi çavlanlar akar sakin dağ yamaçlarında,
Benimse sağ gözüm seğirir adım anılınca yar ilinde
Dost saçaklarında puhu kuşları ötmez derler,
Ama o hal hazardadır yalnızca.
Uğraşta kural başka, kuram aykırı biçimlenir,
Ve öteki yarımız düşman cenahında kalır,
Ama bu erişilmez hızı var ya aşkın şahım,
Ki biz kim, o hıza erişmek kim?
Aynadaki suret sen değilsen şahım,
Bana kendi vatanımda yürek üstü düşmek kalır...
3/:
Kabulse eğer mirzadem,
Geçelim mi tarihi Yozgati’ye kayar gibi?
4/:
Ve ey şiir sever zarif aslanoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi de herhangi bir tarihte işte:
Adamların yaşam biçimi çapul. Üçü beş geçe Vandalları, Lokman mağaralarından sallanarak ve kollayarak dört bir Yanya kentini, dışarı çıkıyorlardı. Babil'de hava soğuk mu soğuktu? Ve madeniydi ıpışılak. Ve karlıydı halbuki. Şişko kral Luiz rast gele yürümeye başlıyordu şahsi ülkesinde. Çevresinde avam ölüleri... Gözleri dehşet içinde... Şiirimde bir yakın çağ daha açılıyordu.
***
Belki de henüz gelmemişti zamanı gazel yazmanın:
'Lan barba ikiletme de doldur,” diyordum yine de...
Şıradan olsun itin ölümü, atın ölümü şeytan suyundan...'
Ardından şakağımdan sızan kevseri içmeye geçiyordum,
Ve gazel yazmaya tabii ki bin bir iştah ile...
Şiir burada tek teskiniyetti çünkü.