05 Çöl ve Tuz Bana Yakın İki Kavramdır

Apostol'la Yüz Üçüncü Sayfa Orjini

1/:
Şahım,
Şiirlerin kıyısında serinleyen nedimelerin,
Hasretkar mırıltılarla yad etmekteler geçmişi.
Bu duyduğun Şirazlı Sadi beyitini onlar ırlamadalar,
Her harf adedince gözyaşı sıralamadalar Hazar kıyılarına.
Bense kendi gözlerime binmişim,
Ve kendi şiirimi sağmadayım gümrah memelerimden.
Ne nedimelerinden,
Ne de kendimden memnunum işin aslına bakarsan.
Çünkü henüz ufukta yok en özgün imge.
Her harf adedince gözyaşı sıralar hüznün kıyılarına.
2/:
Böyle bir hikayet benimkisi de neticede:
Yani şahım,
İçindeki suskunluğa kulak kabartır ya bir sağır,
Kapatırdı, duysa bir daha asla çıkmamak üzre,
Kendini dipsiz sahralara...
Her harf adedince gözyaşı sıralar hüznün kıyılarına.
***
Ateş ve baldırandır soluduğumuz meridyen aralarında,
Ancak ölü sinirler uç verir dudaklarımızdan.
Ol nedenden kekeme ve ondan pepeyiz...
Bunu en iyi senin dudakların anlardı,
Çünkü çöl ve tuz sana yakın iki kavramdı nihayeti.
Her harf adedince gözyaşı sıralar hüznün kıyılarına.
3/:
Atlarımız içecek gözyaşı kokluyordu gamze çukurlarında,
Biz de yakınında sayılırdık yüreğinin burçlarının,
Ancak sen öyle uzaktın ki kaderinden be mirzam.
Yaşıyordun ama sağır ve dilsiz misali...
Oysa ağlamaklı olurdu hüzne acıkan her göz,
Türküler söylerdi ya dizinde yattığımız o pembelik,
Belki de unuttuğumuz ilk aşkın devamına eklemek için,
Bildiğimiz tek şey vardı bilmediğimiz ülkende,
Umuduna sarılabildiğimiz ana kokusu tabii ki mirzam.
Ana ise ikidir,
Bir memleketindeki,
Diğeri her daim yüreğindeki...
Ama hız, hıza eş değilse şahım yaşam yarışında,
Bana kendi sahrama diz üstü düşmek kalır bakarsın...
Bedenimizi el alır, yüreğimizi yel...
Şiir tutup kaldırır yerden beni ancak ruhumu alır.
Belki de ol nedenden kekeme ve ondan pepeyiz...
Her harf adedince gözyaşı sıralar hüznün kıyılarına.
Böyle bir hikayettir benimkisi.