05 Artık Ağlama Mirzam Buğulanıyor Başım

Apostol'la Elli Birinci Sayfa Dibacesine Ek

1/:
Artık sen de ağlamasana mirzam,
Bak buğulanıyor sevdakar başım...
Her parmak burmasız bir kurnadır bereket denizinde,
Ol nedenle simya ile kimyanın farkı tek hurufattır.
Yağız altından atlar çimer sevdanın iksirinde.
Oysa almadın ve gittin bir sabahın alnacında,
Nakaratı yanık arkaik türkülerle,
Ve tek başına,
Sana sunulan o iksiri yangınlığıma döke döke,
2/:
Yaştır bazen göklerden huruç eder,
Kimi zaman da gümrah ve acılı gözpınarlarından,
Altı ve üstü kapalı mesajlarla sessiz bir lehçe ile.
Artık sen de ağlamasana mirzam buğulanıyor başım,
Benim göz yaşım ise ikizinin loğusa yatağında...
Artık sus be mirzam,
Sen de ağlamasana,
Bak buğulanıyor heyecan sarmalında başım...
***
Bazen kaybolmak geliyor kendi içimde,
Öfkeli kar taneleri dökülüyor izlerine güneşin,
Perdesiz pencereler açılıyor birer birer,
Siren kızlarının yedeğine binerek,
Sabırsız denizlerin sebatlı kıyısından,
Artık sen de ağlamasana mirzam,
Bak buram buram buğulanıyor muhteşem başım...
3/:
Ama bir kozmik anda olur regli tarihin,
Ve ergen sabahın erişkin geceye Keremce düğmelenmesi,
O öyle bir hızdır ki güneş de yetişemez kendi ışığına,
Ve bizim iz sürmemiz iki nedenle kucak kucağa,
Biri diğerine benzemez...
Tükürük ve göz yaşı...
Artık sen de sus!
Ne olur ağlamasana mirzam,
Barda bir levent gibiyim ve buğulanıyor başım...
***
Yalnız ben miyim bu köhne hanede?
Sonuçta bura da bir meyhane,
Seyyarelerin başı da döner beyzi yolculuklarında,
Onların şanlı hızına eş olmak gerektir şahım,
Sarhoş olsak da (olmasak da...)
Bizde kendi kendimizi kovalarız içimize düşmüşsek,
Ve darına çekilmişsek ay ışığının,
Geceler her zaman günahkar moleküller sağmaz kimyadan,
Kimi zaman da sahralarda diz üstü düşmek kalır...
Artık sen de ağlamasana mirzam bak başım buğulanır...
4/:
Beden ki bir kervansaraydır içinde konuk olduğumuz,
Dışta sandığımız bize ise korunaklı yeşil yurt...
Bir yabani el çalar bakarsın kapımızı,
Sadık yüreğimizi ise yelleri sonbaharın...
Şiirdir belki acıları öğüten sırlı değirmen,
Ve yoldaş sayılır kararsız zamanlarda yar ve yarana,
Her düştüğün yerde tutup kaldırır yerden,
Ancak ruhu imge bedeli olarak alır.
Artık sen de ağlamasana mirzam,
Bak başım buğulanır...