Onur BİLGE
"Zarafet Sembolü,
Yorgunum güzelim, yorgunum.... Hayallerim, hislerim, düşlerim yorgun… Umup umup elleri bomboş kalmaktan yıprandım. Kendimi aldatmaktan bıktım artık! Günler tantanalı, akşamlar duygu yüklü, geceler ıssız… Kalabalıklarda bile yalnızlıktan bunalıyorum. Uçsuz bucaksız bir tarlanın ortasına çakılı kalmış içi saman dolu bir korkuluk gibi hissediyorum kendimi. Her tarafı pas tutmuş teneke adam gibiyim, dokunsalar tıngır tıngır tıngırdayan… Kıpırdasam, gıcır gıcır gıcırdayan… Güneşim vurmaz olduğundan beri passız taraflarıyla pırıl pırıl parlayamayan… Her iki halde de içi saman, içi boş… Kalbini kaptırmış, beynini kaybetmiş… Evin içine çakılı kalmaktan yoruldum. Gıcırdamaktan bıktım. Boşluktan usandım. Gel de hayat ver bana! Can ver! Ya kalbimi yerine koy, ya beynimi geri ver.
Aklım fikrim, kalbim sende... Bomboş bir beden kaldı bende… Gücüm kuvvetim, zindeliğim, sevincim seninle gitti. Umudum, mutluluğum sana bağlı…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta