Onur BİLGE
“Gökkuşağım,
Yağışlı bir şubat sabahı gelmiştin dünyama. Yağmurlu havalarda beliriyordun göklerde. Güneşin tüm renkleri güzelliğinde… Geldiğinde, düğünüm bayramım oluyordun! Yağmurlar dindiğinde kayboluveriyordun. Sen en iyi, gitmeyi biliyordun. Beni yordun!
Yok olmuyordun, yağmurlar dinince. Yok oluyordun sadece bir kere, çok oluyordun ki bu bana çok koyuyordu! Birken on oluyordun, onken yüz, yüzken bin, binlerce, on binlerce… Yok oldukça çok oluyordun. Çok mu çok!..
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta