0468 Deniz Kızı Şiiri - Yorumlar

Onur BİLGE

“Bir varmış bir yokmuş…” diye başlardı masallar. “Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde… Develer tellal iken, pireler berber iken, ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken… Çok eski zamanlarda, Harikalar Diyarı gibi çok güzel bir ülke varmış…’ diye o memleketin yapılarını kapılarını pencerelerini, sütunlarını, ağaçlarını, çiçeklerini, kuşlarını ballandıra ballandıra anlatırlar, muhakkak hükümdarından da bahsederlerdi. Genel olarak o padişahın güzeller güzelli yetişkin bir tek kızı, onun da mutlaka pek çok talibi olurdu.

Öyle yakınlarda olmazdı o ülke, o ülkenin sarayı… Padişahın kızı en uzakta, en ulaşılması imkânsız yerde olurdu. Oraya varabilmek için az gidilir uz gidilir, dere tepe düz gidilir, altı ay bir güz gidilirdi, nedense… “Neredeymiş o ülke?” diye sorulduğunda haliyle: “Kaf dağının arkasında...” denirdi. Ülke Periler Ülkesi, hükümdarı Peri Padişahı olunca, kızı da Peri Padişahının Kızı oluyordu. Öyle ki adlarının bilinmesine dahi gerek görülmüyordu. Ne anlatan biliyor, aktarıyordu, ne de dinleyen merak edip soruyordu.

Ben de Peri Padişahının Kızından söz ediyorum, adını hiç söylemeden. Kimse de sormuyor şeceresini. Aklıma bir türkü geliyor: