046-Kırşehir–Boztepe-Karacaören 7

Karacaören’le Sohbet

Derelerinde suların akmaz mı oldu?
Dağlarındaki çeşmelerde mi kurudu?

Ovalarında yetişen bitkilerde mi soldu?
Güzelim arazideki böceklerinde mi sustu?

Toprak kokan yolların, yollara mı bakacak
Gelen giden var mı diye kimlere soracak

Vay Karacaören’im halin böylemi olacak
Dağların ıssız sokakların sessiz mi kalacak

Dilin tutulmasın söyle sen, ne yapılacak?
İşte o zaman biraz ferahlarız bizler ancak

Sevenlerinden ayrılıp kara sevdaya mı tutuldun?
Leyla’sını bulamayan mecnuna mı döndün?

İsmin gibi hem ‘kara’ hem de ‘ören mi’ oldun?
Yoksa âşıklar gibi kavuşmayı ayrılıkta mı buldun?

Nice tılsımı sayısız sırları sakladın
Her göç yüzünden sessizce ağladın

Yas tutup karaları kime bağlattın?
Bunun için mi ören olup kendini dağladın?

Tepelerinde körpe kuzular melerdi
Çocuklar ufacık çaylarında çimerdi

Bağlarında kuşlar cıvıl cıvıl öterdi
Ah! O günler ne güzeldi değil mi?

Bağrında büyüttün yetiştirdin bizi
Toprağında kayıp olmadı atalarımın izi

Seni iflah etmeyen bu büyük acı
Sevenlerine de bulaştı artık bu sancı

Yine sen alıyorsun şefkatle kucağına
Sıkıca sarıyorsun bizleri bağrına

Ancak dönüyoruz ölünce toprağına
Davet edip topluyorsun herkesi mezarına

Ey! Karacaören bizler hiç unutur muyuz seni
Bir baksana teker, teker dönüyoruz geri

Sen diyeceksin geçti artık bunlar çaremi
Ama “asıl almaz bal kokmaz” sence böyle değil mi?

Borborunbekir