0430 - RiYA Şiiri - Yorumlar

Onur BİLGE

Define’nin: “Kalleş! ..” diyerek yumruğunu masaya vurmasıyla Serap’ın kapıda görünmesi bir oldu! Hikâyenin en heyecanlı yerinde ufukta beliren bu davetsiz misafirin gelişi, hayra yorulacağa benzemiyordu. Yüzünün ifadesine bakılırsa, önemli bir sorun olduğunu anlamak hiç de zor değildi. Hepimizi birden selamladı. Hepimiz bir şeyler söyleyerek, gelişinden memnuniyet duymuş gibi yaptık. Misafir, misafiri istemezmiş, ev sahibi hiçbirini… Ev sahibi de bizden farklı değildi. Çünkü ilk fark edişinde yüzünü ekşitmişti. Bir anlık bir ifade değişikliğiydi. Diğerlerince fark edildi mi bilmiyorum ama olayların çoğunu kaydettiğim için sürekli gözlem yapmakta, mimiklerden, jestlerden anlamlar çıkarmaya çalışmaktaydım. O yüzden gözümden kaçmadı. O da onu gördüğü için çok mutlu olmuşu oynadı:

“Aleykümselam, hanım kızım! Sen nerelerdeydin bunca zamandır? Gel, otur şöyle de anlat bakalım! Neyin var senin? Surat bir karış…”

“Bir şeyim yok, dedeciğim. Siz nasılsınız? Arkadaşlar, hepinizi iyi gördüm.”