Onur BİLGE
Define’nin ağzı tavanlıdır. Biz daha çaylarımızı elimize alır almaz, bakarız ki o bitirmiş, boş bardağı tabağına koyuyordur. Ne çabuk içtiğine hayret ederiz. “Çiğneyecek miydim! ” der bir de… Yine nasıl döktüyse kaynar çayı boğazına, kalktı içeriye gitti. Döndüğünde elinde çok eski, sararmış, kenarları yer yer yırtılmış birkaç dosya kâğıdı vardı. Yakın gözlükleri burnunun ucundaydı. Eliyle onları yerine yerleştirirken ünlü sandalyesine kuruldu, şöyle bir soluklandı ve:
“Size, çok beğeneceğiniz bir yazımı getirdim. Bu, Nesrin’e yazdığım adressiz pulsuz mektuplardan biridir. Bilmem sizler de sevdiklerinize böyle mektuplar yazdınız mı yazar mısınız… Yazacak olursanız, belki faydası dokunur.” dedi.
Hayretler içindeydik! İlk defa bizimle bir mektup paylaşacaktı. Şaşırdık! Çünkü mektup, hele hele aşk mektubu ise, çok özel duyguların yazıldığı, sır gibi saklanması gereken yazılardandır. Ancak muhatabıyla paylaşılabilir.
Tamamını Oku
Nasıldı bakışların? Hani okşar gibi baktığın zamanlarda… Yavaş yavaş kaldırarak kirpiklerini… Gözlerin yarı açık…
---Onur hanım bir solukta okudu muhteşemdi kutları sizi çalışmanızı saygılar sunarım .
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta