042 Yarim Şiiri - Halil Şakir Taşçıoğlu

Sorma evde misin, gelsem mi diye!
Haberli, habersiz çık da gel yarim!
Hiç düşünme bile kalsam mı diye,
Kapıyı, sürgüyü çek de gel yarim...

Adresi bilirsin, kimseye sorma!
Aman komşulara haber de verme!
Çekmene gerek yok kaşına sürme,
Konuyu, komşuyu ek de gel yarim...

Havalar soğudu, kaşkolunu tak!
Kıyamam sana ben, nazları bırak!
Bir elinde ayna, birinde tarak;
Saçlarını yana dök de gel yarim...

Topuklu giyip de, tıkırtı yapma!
Bilmediğin yola asla ki sapma!
Kesek, kutu, taşı dikkat et tepme,
Sessizce su gibi ak da gel yarim...

Hiç kulak asma sen duyduğun sese!
Selam filan verme sakın her kese!
Kaplarsa içini şayet vesvese;
Sağına, soluna bak da gel yarim...

Karanlığa kalma bak n'olur n'olmaz!
O sıra sokakta pek hırlı kalmaz...
Sakın ihmal etme, tedbirsiz olmaz!
Lambayı, feneri yak da gel yarim...

Ortalık it, kopuk, dikkatin kesme!
Ona, buna uyup, gürleyip esme!
İsminle müsemma benzeyip resme,
Saçlarına güller tak da gel yarim...

Antalya-2014/02