0414 - DÜNYA SEVGİSi Şiiri - Yorumlar

Onur BİLGE

Herkes ölüme kadar keder verici her olayı sükûnetle karşılıyor da bana ne oluyor ki üzücü şeyler işitmeye tahammül edemiyor, alt üst oluveriyorum! Gecenin ikisi… Uykum tavana kaçtı! Tavan tahtalarını sayarsam belki aşağıya iner! Çitten koyun mu atlatsam, ne yapsam? Yıldızları mı saysam?

Ben kendimi biliyorum. Tüm zaaflarımla, iyi ve kötü bütün taraflarımla hem de… Kimin yarattığını, neden yarattığını, neler yapmam, neler yapmamam gerektiğini gayet iyi biliyorum. Günahlarımı da biliyorum, ufak tefek sevaplarımı da… Günahlarıma oranla onların esâmesi bile okunmaz! İşte onun için huzursuzum. Beni kimse yatıştıramaz! İyilerden olduğum konusunda ikna edemez! .Sanıyorum ki şu anda ansızın ölüversem, doğru cehenneme giderim!

İki seçenek vardır herkes gibi benim için de… Ya kendini dağıtmak ya da kendini bilmek… Dolayısıyla Rabbini bilmek… Bir nevi ölmeden önce ölmek, kendi ağıtını kendisi yakmak….