04 Bunun adı Aşk Şiiri - Fazıl Çakaler

Yirmi yedi aralık bindokuzyüz yetmiş bir gelmişim ben dünyaya
Fısıldamış Ezanı muhammediyeyi kulagıma Babam başlamış duaya
Küçükken kaç yaşında idim bilmiyorum,dalmışım ninni ile rüyaya
Uyandım ne göreyim,evcilik oynuyoruz komşu kızı hülyayla

Ne ise ne bitti cocukluk devresi,başaldı meslek edinme hırsı
Arkadaş ile sabah giderken işe,ardımız sıra geçiverdi komşu kızı
Alçagın biri kaçırmış kız yegenini gideriken meslek edinme kursu
Biz de bu mevzuyu konuşurken kendine anlamış komşu kızı

Komşu kızı anası velhasıl gitmiş bizim eve beni şikayete Melehat
Senin fazıl benim kızı kaçıracakmış,ne kepazelik ne bu kabahat
Evde kurulmuş mahkeme,Baba dedi şikayet etmeye geldi seni Melehat
Hazırla dedi savunmanı baba,et bu mahkemeden hemen baraat

Büyük konuşup dayandım kapılarına,elimi sallasam dedim ellisi
Diger komşular çekti eyvah,Melehat ın kapısında mahallenin delisi
Büyük Lokma yut,büyük söyleme uyarmadı Allah kullarından birisi
Dinleyin gayri neler geldi geçti te bitti bu mevzunun gerisi

Baktınmı görürdün onların evi ile bizim ev iki köşe başı
Çıktımmı bir köşeden, görür görmez Melehatın çatılırdı kaşı
Demezdi taze ergen çocuk daha kaçki onüç dür küçük yaşı
Elimi sallasam ellisi ne manaya çıkar bilmem sallasam da saçı

Boşalttılar evi taşındılar arka cephemizede boş bir arsa sırt sırta
İşte o zaman tutulup kızına döndürdü beni sanki aç bir kurda
Anladım büyük söyledigimi bakamadım Melehatta ki surata
Kızgın olan melehat a diyemedim bakma Fazıl daki kusura

Elçi ile boş kaset kabında gönderdim Melehatın kızına mektup
Sevdigimde bir kaset vermiş dur bu sizin diyerek kolundan tutup
Başladı büyük aşkımız,boş degilmiş oda bana karşı hayaller kurup
Düşlermiş benimle evimin kadını yumuk elli cocuklar dogurup

Babası unlu mamüllerinde çalışır yarımda tutar fırının yolunu
Kim tutar Fazılı,ustaca bir hırsız gibi sessizce açar kapı kolunu
Issız gecede ezmem bassam bile karıncaya bulurum ben yolumu
Keserdi sesini sivri sinek bile etkilenmezdi degsem ona kolumu

Yarım olunca saat baba gider işe,göğnümde güller bak fazılda sevince
Feriştahı olamaz mani,aşık fazıl alıştı sevdicegini görmeye her gece
Dursa diyorum saat geçmesin diye zaman Rabbime ediyorum secde
Çıkmam lazım dışarı hastalık oldu bana saatler yarımı gösterince

Dök dök iç su koymadan babadan kalma karanlıkta demli çayı
Minarede Esslatühayrum minennevm kaç oldu bilmem çayda sayı
Şeker bile atamazdık uyandırırız diye melehat denen kaynanayı
O zamandan beridir düşman çay, sürdürür şekere o davayı

Dahada atmadım atmam içerken çayıma atmayacağım şeker
Tutmasa dizleri ellerinde olsada aasa sakat arabası üç teker
Bunun adı aşk,olsun benim ensemde nefes alıp vermesi yeter
Ne övün,nede yerin etmeyin nazar,deyin yeter bana Allahuekber

Sevgicegimle geleceğe hayaller kurup aşkımıza yeminler eden biz idik
Gecenin sessizliği,bir o bir ben üçüncü İblis in aklındakiler bize yityik
Şehvete dikleştik kilit,aşk kalemiyle tarih yazıp sevgiye boyun eğdik
Şeytanın beynine vurduk kelepçe,babadan arta kalanları birlikte yedik

Diyecegim,Rabbim delice sevdim biliyorsun değmedi bile elim eline
İçtim sadece elinden babadan kalan şekersiz çayı vardığında demine
Sevindirmedim İblisi bakmadım gözlerinin içine,sor sevgicegimin kendine
Sadece suçum Melihata büyük söylemek,sıgınırım senin Merhametine

Mecnun Kerem de ne,sırılsıklam aşık O zamandır şiir yazarım
Tutmaz uykular bindokuzyüz seksen üçten beri gece üçte yatarım
Yaşı yetmiş titreyen ellerde olsada asa dönermi diye yollara bakarım
İstemem Cennette yetmiş huri benim göynüm iki Haticede kararım

Öyle sevdimki Mahremdir diye daha degmedi Allah şahit elim eline
Gülü koklarken bile incitmedim dikeni,sahip oldum dilim ile belime
Rabbime duam dı,burakma beni kendime kötü düşünce ne kelime
Yer yok kalbimde,koyamam onu dünyalık hiçbir aşkın yerine

Melehat,degilmi fazıl bana elimi sallasam ellisi diye konuştu büyük
Kalsın evde kızım vermem,köy kasaba yatı katı onun olsa hüyük
Bin tane olsada yine vermem,yaşatsa saraylarda giydirse de kürk
Kim girer iki seven arasına,bizi ayıranlar Müslümanım der hemde Türk

Issız bir gecede bir saatte terki diyar eylediler Konya yı gittiler Aksaraya
Geldi adres tesbiti mektup,melhemim oldu bu bende kanayan yaraya
Gelmez olaydı nişan yapmışlar,sevdicegim isyan ediyor melehat anaya
Ölüm öldü kalbimde,Ruhum kılar cenaze namazı nidam başladı selaya

Hastalık oldu ya gece saatin yarımı,düşer göbegim tutarım karnımı
Titreyen yüregim,kollarımda geçmişin izleri,yırtarak deler bagrımı
İşte ben bir kere sevdim dahada sevmem ona aşık,Er atsız oldu artıgı
Benim olacaksın,Aşkımızın şahidi melekler,delice sevmişim,Güneş,
İnsan sevince,Öyle saftıki duygular,Unutamadım,adlı şiirlerim tanıgı

Gecenin yarım hastalıgı çıkarım o saatte fark etmiyor kime gittigim
Ellerinde olsa asa benim soy adım yazmalı bana ait olmalı kimligi
Dahada bayramdır bana gecenin yarımı Melehatın kızında yitigim
Merhemdir yaralarıma ona aşık kime baksam onu gören biriyim

Hastalık dedimya,saat akrep yelkovan oniki ile birin gelince araya
Gitti sevdicegim,ve O sokakta bir kız peydahladı gelip oturdu oraya
Tanımam görmedim bilmem,adımı adına yazıp koymuşlar ortaya
Her koyun kendi bacagın dan asılır deselerde başlamışız kokmaya

Adın çıkacagına çıksın canın,Tanıştım bununla gecenin yarım hastalıgıda
Beklermiş sanki oda Melehatın kızı gibi,sözleşmiş cesine kapı arkasında
Adını bile sormadım geçinmeme yok meramım istemem tapusunuda
Karanlık yüzlerde saklı yaşanacak zaman,uyan yeri yok aile yapısınıda

Çıktı adım,bana yakıştıramayanlar haber salmış kıyacakmış bununla nikah
Yaşanan zaman korkuda yogrulmuş huzur,beyaz gelinlik olmasın siyah
Korku ile yaşa git izin almana yok gerek benden yana olsun size eyvallah
Dügün günü döndü kabusa iki taraf ta tuttu nöbet o geceyi eylediler sabah

Ben bir kere sevdim ona oldum aşık,kimsenin namusu ile eylemedim gönül
Onlara mutluluklar diliyorum neşe huzurlu bir yuva mahşere kadar ömür
Lakin bende görmeyen bir göz,derler görümcesi vermiş san gönül
Abi ile yengeye olsun inat sende görümceye gönderiver derler dünür

Dedim olmaz,abisi arkadaşım o kabüllenip aldı edemem ben ihaneti
Kardeş gibi gördüm ben onu,sevilmişim diye he diyemem nihayeti
Körüm dedimya bire birken görümce,Fazıl çogulken abi olurdu hitabeti
Anne yanında kaçırdı agzından,dedi anne kaçyaş büyüksün nedir alameti

Attıgım adımlar bile sayılır oldu,acilen Vatani görevim Zonguldak devreğe
Bitti acemiligim usta birligim bitlis jan alay kom gitmek için döndüm eve
Görümcenin sana gönlü var diyen eşşek kanlı dünür göndermiş bak hele
Bu olayı duyanlar koymuş o eşşek kanlı adını,bende bi kaldım söve söve

Kahvede imiş bu eşşek kanlı,dedim kalksın ayaga O or........bu çocugu
Kayar diye ayagımdan kunduramı,çıkardım üzerimden de kocugu
Kahveci dedi burada okey atıyoruz oynamıyoruz bilya boncugu
Çıksın dışarıya bozmayın ortam huzurunu o kimse ne çocugu

Tekrarladım kalklan ayaga sana diyorum O....................çocugu
Kurutmadan gitmem vatani görevime bitiremem yoksa yolculugu
Vaz geçmezsen bu sevdadan ben senin baban sense olursun ogulcugu
Zorlama fazla Fazıl ı utanır Allah tan yakıştıramaz kendine böyle kullugu

Bak bu eltinin sana gönlü var diyeceksin karşımda süzülü süzülü
Ben gidince acemi birligine hemen takıvereceksin parmaga yüzügü
Paylaşıldı kahvehanede kozlar,hakim kalem bende kırdım gözlügü
Mahkeme oldu berat,oracıkta parmagından çıkarıp attı yüzügü

Diyeceksiniz elti mademki seni seviyormuş niçin onunla kesti ya söz
Elti ile kursaydım yuva,kayın valide evinde yenge ile çakışırdı göz
Dolu olan kara defter günah üstüne günah sönmüş ateş olurdu köz
İblis çeldi aklımı belki bin kez,münker nekir Meleklerim mani oldu tez

Düştüm Yusuf misali bir kuyuya,gömlegi arkadan yırtılan bir insan
Haykırırım lakin duymaz sesimi,vicdanlarda kalmamış dogru lisan
Hak etmiyor sıfatına bakılınca benzesede insana suratındaki si man
Topunuza layıktı aklımdan geçenler,müsade etmedi bendeki iman

Dahası da var yazılacak ama kaynatmayalım yeter kazan
Olmadılar mutlu,yenge, elti nede abi aşkları oldu hazan
Acizane dile getirdim argo kelimelerime olmuştur kızan
Gerisini merak ederisen devamıdır Er atsız adlı şiirde yazan