//
kıkırdayıp gölgesini vuruyordu ölüm
yığınlar arasında kan ve irin
kurumuş gözyaşları takvimlerde
bir parça gülüş izi
eriyip dökülmüş
sabahı bekleyen
pencerelerde
karşı damlarda buz süzülmüş
kayıp yere dökülmüş
yorgunluğu alan balkonlar
nefesler sökülmüş duvar ardında
ninniler karanlığın
suyuna süzülmüş
seslerin naifliği
büyütürken gerçekleri
solgun çiçekler gibi
yığılmış kalmış sarsıntısında yerin
serap bakışlar sönmüş
karla karışık taşların en derinine
bir dilim ekmek
bir zerre tuz döküğü
bir yudum suya hasret
kıtlık kıran vardiya sessizliği
bir ses dinlenir
kim kimin çığlığında uyumuş
kim kimlerin elbisesinde
-n u r e t t i n ÖNDER
Nurettin Önder 2Kayıt Tarihi : 12.2.2023 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
