04.17 işte böyle bir son. Şiiri - Hakan ...

Kan ağaran yorgun gözlerim
Kusarken boğazında düğümlenip
Bir sallantıyla üzerimde kefenim
Yaşayıp ama ölmeyip

Geceler kadar körüm, geceler kadar siyah
Morlukları yağmur halkalarının
Dünden kalma ıslaklığı
Ağlarken süzülür yanaklarıma gözyaşların

Sararmış sonbaharın hüzünlü toprağı
Karnında bir çocuk.. gebe
Burası "adıyaman mezarlığı"
Dedi yaşlı bir ebe

Doğur ölümü bir isim koy
Kulağına ezanla okundu "acıyaman"
Genç, yaşlı ve çocuk artık ölüme doy
04.17 işte böyle bir son.