Onur BİLGE
Yapayalnız derinlere daldığımda, elime hep sünger geliyordu. Ne deneyimim vardı, ne köklü bilgim… Bu işin de bir tekniği vardı, mutlaka. Bir de teçhizatı… Her türlü tehlikeye karşı tedbirli olmak gerekiyordu. Sığ sularda inci olmuyordu. Bir başına dalıp derin denizlerde vurgun yemeden inci toplamak çok zordu. Nihayet oldu. Hem sadık arkadaşlar hem de gömüyü bulduk. O kadar çok istiridye vardı ki! Herkese yeterdi. Bazılarına kolayca ulaşılıveriyordu, bazıları vakumluydu, açılmıyordu. Dalıp dalıp çıkarıyor, ortaya yığıyorduk.
Her şeyin bir zamanı ve usulü vardı. Her işin ustası… Hangisinin ne zaman ve ne şekilde açılması gerektiğini uzmanı biliyordu. Çok soru soruluyor, her konu işlenmiyor, bazıları erteleniyordu. İri ve değerli inciler sonraya kalıyordu.
Bu konuda yeniydik. Yeteneğimizce dalabiliyorduk. Bizce gömü olan belki başkaları için pek de bir değer ifade etmeyebilirdi ama bize servetmiş gibi geliyordu. Mutlaka daha derinlerde çok daha değerli inciler, antik değere sahip eşyalar, hazine sandıkları vardı. Ya bu işin erbabı olacak, onlara da ulaşmaya çalışacaktık ya da onlardan vazgeçmek zorunda kalacaktık.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta