Onur BİLGE
Sevginin doruk noktası aşktır. Aşkın da kemale ermesi zaman ister. Âşık, kalbinde taşımakta olduğu varlığın büyüklüğü, yüceliği ve ulaşılmazlığıyla doğru orantılı olarak aşama kaydeder.
Sevgi; sıcak, sıcacık olduğu, insanın içini ısıttığı halde aşk yakıcıdır, dayanılacak gibi değildir! Âşıklar yaya yana arar maşuku. Kalpte aşk, damarda kan, yana yana… Yana yana yol alır evrende dev kütleler. Kul, yana yana gider Mevla’ya… O kadar ki yana yana kömür, sonra kül haline gelir ve artık ateşten etkilenmez! Burada yananlar, orada yanmaz!
Karşılık beklemeden beslenen saf bir sevgi, kısa sürede aşk halini alır, mutlaka vuslatla sonlanır. Yeter ki âşık o kapıda beklemekten usanmasın ve açılıncaya kadar yorulmak bilmeden umutla çalmaya devam etsin!
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
