0306 / 20.30 Şiiri - Şevval Özüberk

Her şeyden habersiz bir gün,gece çökünce evinize gerçek buz gibi önünüze serpiliyor evin insanlarla doluyor ama sen sessizsin, ağlayanlar peş peşe Allah korumuş lafları yankılanıyor ama senin hiç bir şey umrunda değil. İçin titriyor ama ağlayamıyorsun çünkü o kadar gereksiz sebeplerden gözlerin yorulmuş ve güçleşmiş ki soğukkanlı gibi duruyorsun tarihe geçen bir gün daha bir gülün solması ile son bulucak.