03 Salvador'la Yüz On Üçüncü Murad-ı May ...

Torroysa Torro!

1/:
'Bura nere, biz kimiz? '
'Neden bu kadarız çölde? ' diyorsa,
Kumların hışmıyla azmış kervanı çeken deveci,
Ve çıldırıyorsak Salvador, bir ahenksiz istife,
Zira o vurgun ve sevdalı,
Ve yaralı maral anısı zamanlara erişemeyişimizdendir,
Ve sevişmeyişimizdir deli gecelerin bir yarısında...
***
Ay can!
Yetişiyorsa ilhamın terkisine yarı yolda anaç turnalar,
Ak şafak vaktinde bize de süt emmek düşer gayrı.
Veya uçuşuyorsa sazlık kızlarının telleri,
Çayırımıza konuyorsa karanlığın busesi şıp şıp,
Ne dinle deveciyi can Salvo,
Ve ne dinle çölleri dolduran tekinsiz sesi.
2/:
Bir komşumuz Abu Din amca anlatırdı,
Uzak iklimlere göz yaşı üreten bir efsaneyi.
Hayyam oturur rubaisini yazardı dil ile şarap arasında.
Sina yaralarını sarardı bozgun eratın,
Beyrunlu ihtiyarsa felsefesini oyardı masif mermerlere.
Resmini yapan bulunmazdı sevdanın,
Ve metafiziğin...
Ne yazık ki...
***
Abu Din efsanesine göre şekillenirdi zaman.
Kumların hışmıyla azar kervanı çeken deveci,
Alırdı bizi kınımızın üzerinden kaldırmadan,
Muhittin vilayetine emanet ederdi yüreğimizi.
***
O ki buradır,
Kahır ve şarabın ülkesi yani,
Kastanyetse kastanyet,
Torroysa torro!
Haydi be salvo,
Renklere bula kulağı güllü Karmeni,
Ve beni ahengin sislerine bindir...
Bil ki doluyor zaman,
Ve şiir ve resmin yaşamı tükeniyor,
Haydi davran Salvador...