03 Salvador'la Seksen Üçüncü Zifr-i Hibo ...

'Aldı Kuru Kafa' Türküsü

1/:
Ha Barselona,
Ha Diyar-ı Rum'da bir meyhane tezgahı...
Sandalımıza utangaç duygularımızı mıhlamadayız,
Ve yüreğimizi yüklüyoruz filikalara Salvo can,
Gönlümüzde ise bir kara kadırga yatıyor her an,
Renk ve ahengin her tonuyla çekilmiş kalafata.
Ama yol almıyor, neden biliyor musun?
Suların sultanı sarı siren denizinde.
Ellerimizde bakire şarkılar yayılıyor.
Susuyor ve dinliyoruz ezgin renkleri.
Bozguna düşüyor ucu gri süngünün...
Lan Salvador usta,
Arsız bakireler hangi tonuna çalar gökyüzünün?
2/:
Bizim beklediğimiz bu denizde aşk,
Ve en varsıl sadakası son sevgilimizin,
Eflatun dalgalarda mitolojik bir ışık,
Ve Kerem misali Tiflis keşişinin körpe kızı ya da
Bir ıssız adada vurulacak biliyoruz,
Şiir ve resim ve de arsızlık...
***
İşte buradayız ama donuyor arzu,
Yitiyor göz rengi çerçeveyi dolduran çarşambanın.
Ne Barselona'nın azizi ileyiz,
Ne Tiflis-i Armenyan'ın ruhbanındayız Kerem ile,
Umurunda değil samur fırçanın Hiboryan tiranları,
Onlar şimdi kuduruyor,
Ve sıvıyor boşluğa örülen söz duvarlarını.
Yaşa ulan Salvador!
Bir tek andan bin yıl ürüyor takvimin yaylasında,
Yüreğimizin ayasında ise boy atıyor nasırlı engebeler...
Bir siren kız, 'Dibi delinmiş belki.' diyor.
Oysa bu an kara kadırgamız yeni çekilmiş kalafata,
Yani zamansız bir rıhtımda eşkin tay gibi,
Sabırsız ve kalantor,
Haydi davran Salvador...
3/:
Ulan oğlum Salvador ikimiz de deliyiz,
Ol sebepten ezberlemeliyiz ki,
'Aldı kuru kafa' türküsünü kitabı Kerem'den...
O ki tek sermayemiz.