03 Salvador'la On Yedinci Tarih-i Kibar ...

Sarı Yürekler Kitabındayız

1/:
İkimiz de deli miyiz neyiz,
Ulan oğlum Salvador?
Niçin bu sarı yürekler kitabındayız?
Bilmeyiz...
***
Bir yol bak dön de arkana,
Yumurtlamayı sürdürüyor en iri herzesini,
Kostantinapol'ün önünde piknik yapan delikanlılar,
Kommenosoğlu Kosta can derdinde o sıra oysa.
Al al olmuşluğu mahcubiyetindendir arsız Urumeli kızlarının,
Cengaverin birinin umurunda değildir hani,
Ne kızlar, ne Kosta ve ne de piknik ehli.
Rasputin diyarından barbarlar doğuran rahmin ortasına gelince,
Ne sen çiz o ayanı, ne de ben yazayım bu hezeyanı...
2/:
De bana lan Salvo! Yar kim? Yaran ne? Ya ayanl a hezeyan? ... Yaptıklarımız ve yazdıklarımız kimi tanımlar kendi dilince? Ehlince bilinir ya. Her neyse... Ki her tarif tunçtan bir yontudur iki nokta üst üstenin peşinde. Bu da bir Aragon tarifidir lügatta. Tanım dışı kalan vizigotlar da bakarsın kraliçesini satıyorlardır arasatta. Ya da Don Jouan külhaniler şimdi haraç mezatta. Hem zincirleri berkitiyorlar hem de kendilerini rahip olarak tanıtıyorlardır Suev öncüleri o ölü hayatta. Kastilya baronlarına yalana kanmak düşüyormuş. biliyor musun?
Bilmem ki.
Hatta Mitra'ya tapanlara dini konuşmalar yapıyormuşlar dünün inançsız muharipleri Vandallar. Rastladın mı böylesine?
Bilmem ki.
Onların dış görünüşüne aldanmamak gerek bana sorarsan. Kim mi onlar? Bulursun dört yöreni ararsan. Kimi kurt postuna bürünmüş kuzu... Kimi aslan yelesi taşır arkasında. Sahte vizyona aldanan yanarlar. Ostrogotlar ise akında kanlı marş ırlarlar yol boyu, ve ağlarlar. Ve kendilerine acının en yüklüsünü vururlar. Bu ülkede her şey iri ve büyüktür. Biliyor musun? Bilmeyenler için. Ki saygı duysunlar diye mahalli bayağılıklara. Grados taşındandır kiliseler. Önlerinde misafirler trans halindedirler ayin boyunca. Duydum ki inisiye ediyorlarmış Nao burnu sakinlerini rahipler kendi akıllarınca. Çalındı mı kulağına?
Bilmem ki.
Vizcaya gezileri sırasında olmuş olanlar. Tepesi tüylü bayrak ellerde. Dillerde Got marşı. İberik tilkisinin yolları Gudarrama'dan geçermiş. Ve töton tarihçisinin menzili şimdi İstanbul diye anılan Kostantiniyye şehrine düşermiş. Kayıt mı? Bak ve gör, sarı yürekler kitabında her şey. Ya sen okudun mu benim gibi?
Bilmem ki.
3/:
Öyleyse niye? Ne diye?
Yar kim? Yaran ne?
Belki de tunçtan bir yontudur aşk.
Kraliçesini satsalar da vizigotlar.
Jouan külhanileri haraç mezatta.
Sevda baronlarına yalana kanmak kolaydır,
Mitra'ya tapanlar ise yalanın ta kendisi ile aşık atmadalar,
Sahte vizyona aldanan yanarmış cehennemde,
Ve kendilerine acının en yüklüsünü vururlarmış analar.
Karşı vilayetteki mahalli bayağılıklarmış cezbeden ciddiyeti,
Grados taşından kiliseler yapmak inancı tamamlamaz ki,
Vizcaya gezileri sırasında olmuştur olanlar kızlara,
Ki Mitra tarihçisinin menzili şimdi kız ve kilise,
Ol nedenle sarı yürekler kitabında yazılar kırmızıya çalar,
Bizse el eleyiz tarihçilerle,
Şiir, renk ve kadim bilgiler selindeyiz,
Ulan oğlum Salvador ikimiz de deliyiz.
Ve atla fırçana,
Davran öyleyse.
Nereye?
İlk önce Atlantik'e,
Ardından -Yanmayan kalmışsa eğer- o antik gemilere...