03 Salvador'la On Üçüncü Teslimiyet-i Zi ...

Yayan Yapıldak Çorak Nehirler

1/:
Ey ehlişiir!
Her ırlanan türkünün fonunu ahenk doldurur,
Şiirin su basmanını ise hüzünlü yürek...
Yazmaya durduğunda şahsi destanını gecelerin ozanı,
Sisli geçmişi kucaklar anılarda karanlık eller,
Ve uzanır savunmasız enselere bir haşin parmak,
Şaşkın şelaleler akar berduş geceyarılarından üstümüze,
Sınırboylarından kaçak ve sabırsız çağlayanlar dökülür,
Dilbilmez dilimizin üstünde gezinir ateş parçası,
Ağız duvarımızın horasan sıvası dökülür ıslak vadiye,
Ne organik kamalar keser karanlığın şahdamarını,
Ne de acıtır inorganik kılıçlar vurgunda aşıkadamın,
Ruhu bedenine harcolmuştur tan atanda esrik hüznün derebeyinin,
Ağızları ah ile açılanlar ise sanırım bizim yaralarımız,
Lan Salvador usta efsun ile fısılda kulağıma,
Üstü açık yaralar hangi tonuna çalar gökyüzünün?
Sen çiz dereleri, ben beyleri yazayım...
***
İşte burası ışk ve aşk cemahiriyesi,
Ve cemahiriye içre binlerce yıldız ve bilge Kurtubi...
Ayalar kutup yıldızını işaretlemede şaşkın seferde,
Çünkü yıldızlar kasabasında gecedir dua zamanı, Kayar gibi ilerler mekanda zaman,
Ve rahme girer avcı yağmurlardan kaçan bir gögüş yavru.
Ve hiç dokunmuşluğumuz yoktur şiirin yüreğine,
Bil ki hiç yoktur,
O deltaya yayan yapıldak girmişliği çorak nehirlerin.
Çünkü çorak ve Ezrail aynı hamurun mayhoş mayasındandır.
Yorgun beyinlerde çiçekler ölü açar sabaha karşı,
Duydum ki pek etki yapmazmış ölüm yoksula oysa,Ve deli dehşete kapılırmış göz kendisine bakınca.
Yani lan Salvi o ki dediğim gizem,
Ağlayan çiçeklerde kış olmaz mevsimler galersinde,
Ve rastlanmaz acının tortusuna vurdumduymazlık diyarında,
Haydi vur kızılı,
Ve mavinin en kutbisini ser peyzajın harmanına.
Ardıç ağaçlarının arasında yoksul çamlar eğlenir ancak,
Bu yüzden zorlanırım çınarlarla sevda tokuşturmanı anlamada.
Kirle kaplı anıları silen kadın bulunmaz ki kösnük gecelerde,
O halde niye süfli sevdaların peşinde ağlamadasın?
Atla terime lan İberik boyacısı!
Bir ben, bir de zamanın oğlu ulaşır güneş vilayetine,
Bir de o obur anılar son anda diyarına hüznün...
Lan Salvador usta de hele,
Güneş bağlarında ağaçlar hangi tonuna çalar gökyüzünün?
***
Kayadır ve kayıkçıdır,
Karaya oturmanın acısını hisseden.
Aşka gereksinimi olan yolcu ise koşar kızılkıyamet,
Susarım çaresiz kamus'da bile ben terkedildiğim anlar.
Ve bir bilgenin bilgisine hürmeten,
Şimdilik bu kadardır aşkın mevsimi diye.
Sazanlara sevdalı sezon sularında sererek yelkenlerini yüzemez ki kalyonlar,
Yüzüncü dalyalarını bulmuşşa aşk ve şiirin ehli,
Saçlarının rengidir yukarılarda yakamozlananlar,
Başının üzerine gün çavar senin de belki,
Gizemli bir kadın gülümsemesidir,
Aşk yoksuluna şiir...
***
Yoksullara helva dağıtıyor ölüler.
Haydi davran Salvador...