03 Salvador'la Dördüncü Teslimi-i Cilbab ...

Ürkeklik Esrimede Son Peronda

1/:
Tek başımayım...
Bir Hiboryan bulvarının başlama noktasında.
Salvador ha geldi, ha gelecek...
Su alıyor sabit gece sağ cidarından,
Siren yüklü kalyonları sükunet limanından,
Kararlı ve usulca yola vuruyorum.
El ve elem sallıyorum ardınca...
Kızıl göynük akşam üstleri ufku boyuyor.
Koskoca karanlığın kıyıcığında aydınlık fırça izleri,
Bir ben kahır ve hüzün ırlamadayım bu diyarda kanımca,
Bir sevdalarımız kefiye kefiye esmede sarı rüzgarlarda,
Ve bir de Salvador'un malzeme kutusu bittabi.
Ve de ürkeklik esrimede bulunduğumuz gri peronda.
Son treni yekiniyor kıyamete bu günün...
Lan Salvador usta,
Toy ürkeklik hangi tonuna çalar gökyüzünün?
2/:
Salvador ile yan yanayız...
Sayın ki kasvet tarlalarındayız,
Tek derdimiz güneş gözlü ayçiçeği dermedir,
Bir de ezik yüreklerimizleyiz kervansaray fidelerinde.
Yapayalnızlık ürpermekte kare gözlerimizde,
Ve de ürkeklik esrimede bulunduğumuz peronda.
***
Üstümüzde koygun gece, yuvasız kargalar gibi,
Yüreğiyle çırpınmada saydam ipek yolunda bir peri,
Fiziğin anlamlandırdığı kanatları kifayetsiz,
Biz de yetersiz bir kasnak gibiyiz keten iplikler üzerinde,
Boğazımıza kadar batmışız ilmiklere,
Engizisyon vilayetinin en ücra köşesinde,
Ve Piyer Lermit'in uğursuz işaret parmağında belirmedeyiz...
Ve de ürkeklik esrimede bulunduğumuz peronda.
3/:
Yılan karası bir pelerin sanki tarifi verilen ilaçlarımız,
İkimiz de sırılsıklam ve çaresiziz,
Yani Arabistan zemheride bile yakıyor körpeleri.
Çığlık çığlığa kırkayak katarları kalkıyor,
Kervan göç zamanını doğurdu, doğuracak,
Haydi davran Salvador,
Kıymetini bilmeliyiz bu günün...
Lan usta göç hangi tonuna çalar gökyüzünün?