03 Salvador'la Dokuzuncu Teslim-i Kevser ...

Ebemkuşağı Dağından İniyoruz

1/:
Yolculuk sürüyor alaimi semada,
Ağır aksak,
Yani kahır kasislerinde düşüp kalkarak...
Ve kastanyet türkülerine sığınarak...
Sisler arasında yitik anılardan bakıyor bir çift göz,
Söz, arabesk bir ilanı aşka kayıyor yıldız misali,
O kasvet çiçeği gözleri anımsamalıyız bir yerden,
Mesela aşklara müdahil arsız Madrit'ten...
Ya da Yozgat'ın tezek kokulu bir köy evinden.
Ya benim unuttuğum otuzuncu sevgilim o,
Ya da Salvador sana ait son peyzajdaki sarılı kıza...
(Lan kitapsız) Hatırlasana!
2/:
Dur durduğun yerde be usta!
Günlük spekülatif krizim tuttu gene...
Mahareti sırtlanıp ustalık aksak ve ağır,
Ebemkuşağının kambur dağından iniyordu ya hani,
Kafam karışıyordu ilkel bir radyo istasyonu misali,
Ya senin ki? ...
İkimiz de deli miyiz neyiz?
Ne dersin oğlum Salvador?
Yoksa neden gezeriz alaimisevdada bu gece vakti?
***
Dur ve duy!
Ve yaz ispinozvari divitle...
Bu ses ağzı duasız kurtların sesi.
Yani ki lan Salvi şimdi tedbir-i acil gerekli...
Haydi, sessiz bir rüzgar gibi haziranla kendini,
Ve solgun ellerini mavi şua kırıntılarıyla kınala,
Seren direklerine yüreğinin zarından ger yelkenlerini,
Ki tarihe adın yazıla is ve çivitle...
3/:
İşte, yeridir ve zamanıdır şimdi,
Usturuplu bir pasaj deliler tarihinden:
Sarı palaskalı asri cengaverlerin belidir,
Suskunluğu Cebelitarık kıstağının bil ki.
Her birinin civarındadır şimdi,
Merhamet avcıları yakılan gemilerin,
Ve bulunan ilk tarihi tekerlek aksının.
Dönüşü bu nedenledir insanın ve doyumsuz hırsının,
Yüreğinin ekvatorunda muson yağmurlarında ıslanarak.
Yani yaslanarak nakaratına ırlanan o son kadim türkünün.
Lan Salvador usta de hele,
Haziranda kar hangi tonuna çalar gökyüzünün?
Ben yazayım, sen de çiz.
Aşikar bir deniz bizim hammaddemiz ya da aşk,
Davran öyleyse lan Salvi,
Sabah olmadan yüreğimize ermeliyiz...