03 Salvador'la Beşinci Nev-i Kibir Günü

Şiiri Geviş Getiren Muharip

1/:
Saltanatın anlamsız olduğunu ben bilirim,
(Son yazdığım şiirle ayan beyan.)
Belki sen de bilirsin,
(Son darbenle ufukları birleştirirken...)
Ya kendisi sultanın? ...
(Biraz sıyrıldı contam işe şimdi.)
İkimiz de deli miyiz neyiz,
Ver büyük sırı ulan oğlum Salvador?
O anda bir tasma bulur belki tarih.
Dışından kimse bakmaz içerden yazılanlara.
Saltanatın anlamsız olduğunu belki bilir kendi de her sultanın.
Vazgeçer uygarlık sivriltmekten çağ açıp kapar iken.
Açılan çağ değil, mavidir bulut kapılarından,
Desenli örtülerin arasından sıyrılansa gece hayatı,
Ve koca bir fırça ısırığı tuvalde magentadan...
Ver artık büyük sırı ulan oğlum Salvador?
Bak akşam oluyor.
2/:
Ricamdır. De bana lan Salvo! Kendisinden maden damarı çıkan adamdır merakımı celbeden. Siyah kehribar tespihlerin sema dönmesi neden? İlkeler lortlarına: 'Eğer, razı olursanız üleşelim şiiri,' demiş mi? 'Hatta benimle ortak olabilirsiniz beyitler tomarına.' Ha? Yok, Nabi değilsen sen bilirsin,' demiş? Var mı duymuşluğun? Sanmam. Ama ben sanırım ki keten saçlı kavimlerin de başlık ister üşüyen sohbetleri. Belki de bu teklifi kabul etmemişlerdir komisyoncular: 'Biz de kendi nasibimizi arayacağız,' diyerek er kişi niyetine devam etmişlerdir kader imamesinin ardınca. Ha ne dersin? Sanmam. Bir süredir ilham. Gelir ve gider. Her yol yüründükten sonra ölçülür. Yorgun bacaklar toz, gönüller gümana batar. Ha bu arada, ülkeler ortasındaki tampon bölgeye birinin anıları, bir diğerinin mührü düşmüş? Sanmam. Orayı da kazmışlar hışım ile tacirleri türkünün? Bu defa bir gümüş madeni çıkmış tampon alandan? Sanmam. Mührü düşen kişi Süleyman... Diğer ikisi şiiri geviş getiren çöl şairleri. Diz çöker ve deyiş yakarlar çöl muhariplerine. Ve ilki döner kehribar tespihlerin. Bedevi lortları gibiyiz ikimiz oysa. Şairler ve bedeviler ortaklık teklif etmişlerdi bize Kenan'da? Aklımda öyle kalmış. Doğru mu? Sanmam. Fakat önerileri kabul edilmemiş banal bir akit ile bedevi şairlerin? Böylece geriye kalan iki kişiden biri hayin, diğeri Fizan'a tayin olmuş. Asırlardır bekleşen kel tepelerde osminyum bulmuşlar madenciler hidrojen bombalarına. Kaskı tüylü savaşçılara gün doğar öyle ise. Ve bayraklar yakılır bulvarlarda. Ormanlar ihanet tilkisini orada bırakarak tutuşurlar. Anımsarım bunları bölük pürçük... Ve duydum ki ağaçlar er kişi niyetine devam etmişler yollarına? Çöle doğru... Doğru mu? Beynim yorgun evlat, biraz düşünmem gerek.
3/:
Öyleyse niye? Ne diye?
Boz renkli keten saçlı kavimlerin bu teklifi?
Ulan oğlum Salvador ikimiz de deliyiz.
Bilmeliyiz resim ile şiirin kardeşliğini.
Hayallerimizi siftimeliyiz.
'Bence de...'
Davran öyleyse...