03.22 Şiiri - Muratcan Çelikgün

"Gecenin en karanlığından yazıyorum sana.
Belki okuduğun andaki gülüşün gecemi aydınlatır diye..."

Özlemek...
Öyle zor olaymış ki şu özlemek
Her zerrem tek zerrene muhtaçken
Sesini duymadan, kokunu almadan
Elim kolum bağlı o vuslatı beklemek
Hayal kurmak var bir de başın omzumda olmadan
Olmayacağını bile bile mutluluğu düşlemek...
Ne zor işmiş be gökyüzüm
özlüyorken delice, sana gel diyememek...