Onur BİLGE
Okullar açılalı bir ay olacak. Kitaplarımızın tamamlanması uzun süreceğe benzer. Teksirler çıkmaya başladı. Bu işten; yazan, çoğaltan, satan kişiler para kazanmakta ama nedense hızlı yürümemekte. O nedenle, derslere muntazaman devam etmekten başka çaremiz yok. Bu da çalışma hayatıyla öğrenim hayatını bir arada sürdürmeye çalışan benim gibi kişiler için oldukça zor ve yorucu... Sabah, öğleye kadar çalıştığım okuldayım, öğleden sonra ikinci sınıftan kalan derslere, akşam da üçüncü sınıfın derslerine girmekteyim.
Arada fırsat bulursak, hava şartları müsait olursa, Kültür Park’a, Çekirge’ye, Setbaşı’na veya Yeşil’e gidiyor, oralardaki çay bahçelerinde biraz dinleniyor, konuşuyor, kendi aramızda eğleniyoruz. Diğer kısa aralarda ve genellikle Pazar günleri Virane’de, kendi kendimizeyiz.
Derslerin başlamasına, boş vakitlerin azalmasına rağmen Virane’de; tavla, dama ve satranç turnuvaları aynı hızla devam etmekte... İş iddiaya bindiği için zevkli ve çekişmeli bir biçimde sürmekte. Ucunda basit, sarı metalden teneke gibi birer kupa var ama o kadar kişinin içinde ona ulaşabilmek de mesele...
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
