Onur BİLGE
Eve geldiğimde, içeriye girer girmez, kapının sağındaki bayan ayakkabılarından, bizde misafir olduğunu anladım. İçerden de yabancı sesler geliyordu. Anneme, kimlerin geldiğini sordum, yavaşça:
“Gülbeyaz’la annesi...” dedi.
Arka sokakta oturuyorlardı. Bursa’nın bir köyünden Ankara’ya, oradan da İstanbul’a gitmişler. Babası oralarda ticaret yapmış. Sonra da gelip bu mahalleye yerleşmişler.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
bizimle paYLAştğınız için teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta