Onur BİLGE
Vakit ne kadar çabuk geçiyor! Yelkovanın hiç işi yok. Gittiğiyle kalmıyor, peşinden akrebi de sürüklüyor. Göz açıp kapayıncaya kadar geçivermiş. Saat bire geliyordu, eve döndüğümüzde. Gerçekten meraklanmışlar.
Ömür de öyle... Rüzgâr gibi geçiveriyor. Anlamadan büyüyüveriyor, yaşlanıveriyor insan. Babam:
“Nerde kaldınız? Az daha aramaya çıkacaktım! ” dedi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
