Kafamda bin şeytan var, her şeyime karışır!
İşi gücü bıraktım, şeytan avına çıktım...
Atarlar bin vesvese, bir biriyle yarışır;
Şeytanla uğraşmaktan yemin ederim bıktım!
Şeytan diyor ki; kalk git, dağıt bütün her yeri!
Lahavle diyor kalbim, Hakk hayreyler şerleri!
Kafayı kemirince şeytanın neferleri;
Sanki fani dünyayı, kendi başıma yıktım...
Akıl verir durmadan, "aklına turp sıktığım! "
Uğruna kır kafamı belalara soktuğum...
Yetti be lanet şeytan, nedir senden çektiğim?
Son kurşunu iblisin sağlam gözüne sıktım!
Nerdesin ey İsmail, sen çok asil bir soydun!
Ne güzeldin, iblisin o bir gözünü oydun...
Çiftini de oysaydın, neden birini koydun?
Ben tamamlayım dedim, ama kör olacaktım!
Öğrendim ki, kör şeytan ayrıntıda gizliymiş!
Bazen afet-i yekta, bazen ahu gözlüymüş...
Görenler ayrılamaz, tıpkı melek yüzlüymüş;
Sanki çarptı ağzımı, hemen elimi çektim!
Artık uğraşmıyorum, bıraktım hem peşini!
Bir besmeleyle onun yere serdim leşini!
Rabbım mel'un şeytanın söndürsün ateşini;
Onunla aramdaki tüm gemileri yaktım!
........
Hayret, dünyada şeytan meğer ne kadar çokmuş!
Her insan kafasına bin bir şeytanlık sokmuş...
Değmezmiş kuyrukları, sanki hilkatten yokmuş;
Daldım da tefekküre, hazin halime baktım...
Karaman-2014/05
TDK:
vesvese: kuruntu...
BİR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR...
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 21.5.2014 09:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!