02 Vezirler Vezaretten Usanmaz

Züldar Begüme Sekizinci Masallama
8a/:
Eyvallah Zü...
Kükrer öfke,
Ocakta alev kükrer.
Yalanır hırsla sevda yutan volkanlar.
Ummanları serpsen bile üstüne aşk ehlinin,
Sönmezler asla zifafı ertelenen turaçlar.
Yabanıl cangılların kükremesidir işitilen.
Deli arslan masalıdır.
Delişmen kızın çeyiz bohçasıdır yüreğindeki.
Yani Zü...
Takvimin arka yüzü de dönüverir.
Durulur artık yaşlı zamanlar,
Anılar koleksiyonunu kabartınca aritmetiğin.
Kalbin acul yalnızlığı gölgesiyle oynaşır.
Yine de Züldare...
Vezirler vezaretlerinden asla usanmaz.
Her hanedanlıkta akşam zamana oturur. Güneş akşama siner ve esneyerek kaybolur gider. Ay daha ilk zifafında yıldız doğurur. Yıdız siyahını emer basma entarilerin. Zaman aşk zamanıdır. Ama yine de babam beni çağırır. Ardından annem... Uzak bir diyardadırlar oysa onlar. Sesleri gelir yine de ayan beyan. Ürperse mi tüylerim ürpermese mi? Karar veremem ama savaşçılar kılıçlarını bilemeye başlamışsa ben korkarım yine de. Sen de kork ayak seslerinin görünmeyen kaynağından ya da dere boylarında yakalanmaktan aşka. Çünkü o vurur atları ve terkisindeki süvariyi alınlarından birkaç çift su verilmiş sövgüleriyle. Yani Zül kız, anlatılan hikâye ölüm üstünedir bil ki tüm cephelerde. Çok etkilenmişlerse atlılar Düldül'den, vah atlara ve vah küheylanlara. Züldare, eğer etki fazla uzun sürerse etkili olur. Eskiden olduğu gibi diye bir şey yoktur aslında. Çünkü her şey şu anda olacaklar gibidir. Vezirlerse vezaretlerinden usanmaz hiçbir zaman. Ölüm kokan savaşçılarla oynamayı sürdürenin vay haline yine de...
Günlerden bir gün, diye bir şey olamaz yaşamda.
Zira gün bu gündür Züldar.
Ama şiir ilinin ölümsüz burcundasın sen.
Bilmezsin bütün bunları.
Yalanıp hırsla sevda yutan volkanları,
Yabanıl cangılların kükremesini,
Siyahını emen basma entarileri,
Birkaç çift su verilmiş sövgüleri,
Düldül'den etkilenen atlıları...
Bilemezsin.
Bilir misin yoksa Vezirlerin Vezaretleri Tarihini Züldar kız?
Ah hırsız!