Züldar Begüme Yirmi Beşinci Masallama
25a/:
Zü...
Amazon diz üstü çöker.
Ok ucu sivriltir safi bolattan.
Kurt barsağından yay gerer.
Sağ memesini keser kıvrık bir cenbiye ile. Akıllı amazonların başına gelenler senin de başına gelirse sevin. Devlerin sağı solu belli mi olur? Bulur haklılığına giden bir yolu sonunda. Ama ya gelmezse beklediğin süvari uzaklardaki Hordoman sitesinden? Annenin şimali masallarını dinle işte o zaman. Ve ağla. Bağla basiretini. Kara ban ellerini. Tipilerde tara saçlarını. Kaşlarını keten tohumlarıyla yağla. Ve otur, hıçkırıklarla ağla Sinop kalesinin gnostik burcunda. Bil ki zırhlarını karılarından daha çok seven savaşçılar, cephede nikahlanırlarmış ölümle. Bir dinlesen başına gelenleri İskender yoldaşlarının. Ölürsün. Giza'da tahnit edilir vücudun. Babil'de bir ziggurata gömülürsün. Ancak yine de 'Çok merak etme.' Derim Zü. Çoktan unuttular anneler bu masalı anlatmasını çünkü. Ama ben söze şöyle başlarım yine de: 'Kendinize mukayyet olun çocuklar.' Ama şiir ilinin ölümsüz burcundasın sen ey Züldare.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
