02 Mecnunun Sesi Kuburdan Gelir

Züldar Begüme Yedinci Masallama
7a/:
Eyva Zül...
Ayağımızın altıdır yeryüzü.
Türabsa yürek toprağıdır.
Bazen tarlada serilidir,
Bazen mezarda...
Çöl, ölüsüdür türabın.
Mecnun'un sesinin bundandır kuburdan gelmesi.
Leyla'nın türküsü yanık yürekten...
Develer de olmasa vah çöle,
Vah ebabiller dostu beglerin haline vah...
Kervan ağır ağır duyumsar çölü.
Lokman'dır beklenen şimdi çadırda,
Her aralıkta kar yerine tuz yağar çöle.
Deveci başı kumlara ıkhar.
Develer ayakta kalır. Sızlanır vahaların üflemeli çalgıları kız Zül. Cümle anneler ağlar. Leylaları göz çizgisidir manzarayı belirleyen ortalama. Beglerin oğlu bile bu yaralar yüzünden hasta olmuştur ay kız. Hiçbir ilaç derdine derman olmaz yüreği sıvazlananın. Sızım sızım sızlananın acısını yine bıçaklar keser. hekimlerden birisi ise oku atan, kimden çare umulur ki? Yarayı iyice incelemek iyileşmeyi neden hızlandırsın ayrıca Zü? Yarayı açan da kapayan da kişinin kendi kanıdır. Bir merhem yapılmışsa sevgiden, ancak faydalı olur kız Zül. Uzun aramalardan sonra bulunan çare belki de umudu aşındırmıştır. Saklandığı yerden bulunup getirilen prenslerin sırmaları kopmaz mı? Kopar elbette sarı sırması ve kumral başı. Başını kestiğin düşmanın rehavet bırakırsa sana geride. Kaderler de ortaklaşa yaşanır. Ama şiir ilinin ölümsüz burcundasın sen ey Züldare.
Bilmezsin kız Zül...
Sesi kuburdan gelir Mecnunu,
Deveci başı kumlara ıkhmasını bıçak altında,
Vahaların gizemli üflemeli çalgılarını,
Yarayı açan da kapayan da kişinin,
Uzun aramalardan sonra bulunan çareyi,
Saklandığı yerden bulunup getirilen prenslerin sırrını,
Başını kestiğin düşmanın rehavetini...
Bilemezsin bunları.
Bilir misin yoksa begler oğlunun çaresini Züldar kız?
Ah tıbbi hırsız!