02 Dem Muharremertaş Zamanıdır

Züldar Begüme Yirmi Dördüncü Masallama
24a/:
Ay Zü...
Söz, bir çıtlık sütüdür.
Sağılır ve akar haziranımızın göbek çukuruna.
Uçkuruna düşkün sultanlar azar.
Boşa demez sözleri anneler.
Onların yürekleri her zaman mavi akışır.
Ve onların gözleri hem önde hem arkada bakışır. Ama bu durum gözü sarı savaşçıları hiç etkilemez sanırdım ama İskitler bunu yalanladılar. Anladılar sonunda savaş demek teknoloji demekmiş. İşin ilginç yanıdır aslında kalkan ve gürz ve şeşber ve kanlı gaddare Zü... Vezirler de söylerler aynı şeyleri divan derilende. Buyruk verilende savaş naraları türkülere nakarat olur. Bulur muharipler Muharrem babayı. Elleri bu yüzden çıtlık sütü ve bozlak şerbeti kokar. Akar annesütü. Yine de emzirirler ortalık yerde anneler çocuklarını nedense. Delice kuşları ile dost olmak delirmeyi getirir akabinde ya... Razı değilim ben buna Züldar kız. Fakat onların da aya bakar gözleri geceleyin. Yani delilerin de... Bencileyin savaşçılar da aldırış etmezler bel ki ne aya, ne de uğrun uğrun fısıldanan sert Rus kozağı şiirlere. Ama Ankara türküleri söylenmez sonbaharlarda, babaların sözlerinin üstüne. O dem Muharremertaş zamanıdır. Çöker bağlama yaylalarına. Gül derer, Gülşen derer. O öyle bir erdir ki ta akşamdan erere zifafa. 'Hu' de baba. Yoksa kan akar derelerden su yerine. Kuyular çıkrık çıkrık esef çeker.
Ancak şiir ilinin ölümsüz burcundasın sen ey Züldare.
Moçdavan ülkesi yakın sayılır.
Bilmezsin Kazvin neredir?
Kaç siklettir son seyyare?
Kaç eder, 5x5...
Bozon nedir?
Nedir bozino?
On birinci boyut hangi diyara açılır?
Saçılırsa ne olur yıldızlar kainata?
Bunları bilemezsin.
Bilir misin yoksa ilm-i teknoyu Züldar kız?
Ah çağdaş hırsız!